Ayaz Geliyorrrr :)


Sürpriz bir şekilde başlamıştı her şey…

Bir gece yarısı mide bulantısıyla gitmiştim doktora. Tabi öncesinde bir kaç gün çektim, nedenini anlamadan.Belim ağrıyor diye belimi çiğnetip kas gevşetici ilaçlar içtim. Bana kalsa yine gitmezdim.Eşim anormal bir durum olduğunun farkına vardı sanırım tuttu kolumdan götürdü. Bir serum bağlatıp eve dönmeyi beklerken doktor bizden baklavalar sütlü nuriyeler istemeye başladı .Hayırdır sen ?   dememek için zor tuttum kendimi :) "anne" oluyorsun dediğinde ben şook .. İnsan ne diyeceğini ne yapacağını bilemiyor o an ikimizde çok büyük sürpriz olmuştu(Bu devirde ne sürprizi dediğinizi duyar gibiyim.:) ) Aslında hayallerimde bir gün hamile kaldığımı eczaneden aldığım o çubuktaki çift çizgiyi görüp kocama sürpriz yapmak vardı.:)

https://www.youtube.com/watch?v=hsD47NRVwLE

Öğrendiğimde üç haftalıktı.  Henüz kesesi bile oluşmamıştı. Bu durum bizi endişelendirmişti.Sabırsızlıkla günlerin geçmesini bekledik.Sonra koşa koşa gittik  görmeye hem de maaile :) Miniğimizin kesesi oluşmuştu bu bir mucizeydi. Ultrason kağıdını alıp dışarı çıktığımızda tüm aile hastane koridorunun ortasında görmemiş gibi bir kağıdın başında bulduk kendimizi benden başka herkes ne kadar da hazırmış meğer :)

Eve geldiğimde sürekli “anne olmak” üzerine düşündüm. Yapabilir miydim, hazır mıyım, bu sorumluluğu taşıyabilir miyim diye kendime sormaya başladım ve itiraf edeyim hala bu soruları kendime soruyorum –tek bir farkla- artık yapabiliyor muyum diye soruyorum  Evet belki süper anne değilim ama bence süper bir ikili olduk.Çok eğleniyoruz :))

Bir sonraki randevu kalp atışlarını dinlemek için kalbi gelişip atacaktı  O güne kadar tam olarak hissedemediğim o kalp atışlarını duyduğumda tamam ben anne oluyorum dedim. Evet belki midemde kelebekler uçuşmuyordu ama minicik bir kalp atıyordu. Tabi bunun yanında mide bulantım ve halsizliğim şiddetli bir şekilde devam ediyordu. Yemek kokusu, parfüm kokusu tüm kokulara karşı hassaslaştığım için yemek görünce midem bulanıyordu. Neyse ki kusmalarım çok nadirdi. Etrafımdaki herkes nazar değer kimseye söyleme demeye başlamıştı bile. Bütün hamileliğimde olduğu gibi yine kulak asmayıp sevdiğim herkese duyurmuştum :)

Bu arada doktor kontrollerim devam ediyordu. Doktorum sağlıklı beslenmem için bana bir liste vermişti. Biz o listeyi görünce bir gaza gelmişiz listedeki her şeyi alıp eve gittik. Hatta  kefiri  ilk defa hamileliğimde içtim ıyy ekşimiş süt gibi zaten ilk ve son içişim oldu. Ardından cevizi kilo kilo yiyeyim  de bebeğim akıllı olsun dedim bir ayda soğuttum kendimi.Hamilelikte bir şeyden tiksinirsen bi daha yiyemezsin dediklerinde kulak asmamıştım. Meğer doğruymuş. Hala daha görünce midem bulanıyor. Küçük bir tavsiye siz siz olun ilk üç aylık dönemde onu yiyeceğim bunu bunu yiyeceğim diye benim gibi kendinizi sıkmayın. Çünkü bebek zaten bu dönemde sizin depolarınızdan besleniyor.

Artık bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek için sabırsızlanıyorduk. Gerçi ben ilk günden beri kızım olacakmış gibi hissediyordum. Böyle hissetmemin sorumlusu da aslında eşim.Hep bi kızımız olacağına inanıyordu. Neymiiişş kız çocukları babasına düşkün olurmuş  Biz merakla doktor ne diyecek diye bakmaya başladık. 11. haftamızda doktorumuz çıkıntısı var %70 erkek demişti. Tabi biz emin olabilmek için beş farklı doktora daha gitmiştik Hatta kız olma fikrine o kadar inanmışız ki pipisini kordon olamaz mı diye sormuştuk  Sonra doktor pipisini zoom yapıp yuvarlak içine alınca tamam artık zorlamayalım dedik.Sonuçta duymadığımız hikayeler değildi son ayına kadar kız denen bebeklerin erkek olarak dünyaya gelmesi  Ama neyse ki bizim bal yanak son güne kadar istikrarını korudu. Ve şimdi iyi ki oğlum olmuş diyorum. Çünkü öğrendim ki anne olunca bebeğinin cinsiyeti hiç fark etmiyor. Onun sağlıklı bir şekilde gözlerinin içine bakması tüm dünyaya bedel oluyormuş. Eminim ki her ikisinin de yaşattığı hisler farklı ve güzeldir.

Sonra hamileliğimin ilk üç aylık dönemi yatıp bayılarak geçtiiiii gittiii ve geldik 2.tiremester yani bal ayı tadında geçen zamana. Bu dönemde bulantılarım tam anlamıyla geçmiş değildi bu bulantıları 4. Ayın sonuna kadar devam etti. 5. Ayın sonuna kadar hiç kilo almadım oh be ne güzel şeymiş dedim.  Hem istediğin kadar ye hem kilo alma hem de içinde bi minik büyüsün   Hatta 2 kilo bile vermiştim ama doktor bebek kilolu gidiyor gebelik şekeri çıkar, bir sorun olabilir diyerek korkutmuştu hepimizi. Canan Karatay’ın o sakıııın yaptırmayın dediği  şeker yüklemesini istemişti bizden. Asla yaptırmam dediğim ne varsa yaptırdığım doğrudur. Sonunda anormal bir durum çıkmadı çok şükür.Çünkü anne olmak böyle bir şeydi. Ufacık bir riski bile ortadan kaldırmak için büyük konuştuğun ne varsa yapmaktı.          

Böyle böyle günler geçip gidiyor miniğim içimde büyüyordu. Hayatımın sonuna kadar hamile kalacakmışım gibi hissediyordum sanki hep içeride kalacak ben karnımı sevecektim. Bizim de babasıyla en sevdiğimiz şeylerden birisiydi bu. Ama her geçen gün tekmeleri sertleşiyordu üstüne bir de ben kiloları 2 - 2 almaya başlamıştım ki birden kilo kaybına uğradım şimdi de erken doğum riski demesin mi doktorum. Sorunlar peşimizi bırakmıyordu sanki. Neyse erken gelme ihtimaline karşı iğnelerimi de oldum bir süre ilaç kullandım. Bu süreçte tekrardan 3 kilo verdim. Ama hala iri bir bebeğe sahiptim ve doktorum normal doğum yapamazsın demeye başlayıp sezaryanın yerini yapıyordu sanki. Bu sırada ben de normal doğum yapabilmek için gebe okuluna gidiyor kendimi normal doğuma hazırlıyordum. Doğum öncesi yaptığım en güzel şeylerden birisi de bu gebe okuluna gitmekti. Şiddetle anne adaylarına tavsiye edilir. Üstelik çok para verip özel okullara gitmenize gerek yok ben devlet hastanesinin açtığı gebe okuluna gittim ve oradan çok şey öğrendim. Siz de değerlendirebilirsiniz.

Doktorum yatmam gerektiğini söyledikçe ben yerimde durmadım daha yapmam gereken bir baby shower ve süslemeler için uzun bir Eminönü turu yapmam gerekiyordu ki yaptım da. Tabi bizim oğlan alışmıştı bu tempoya rahatı yerindeydi erken gelmekten vazgeçmiş gibiydi taa kii 38. Haftaya kadar artık  hazırlıklar tamamdı , gelebilirdi...Çok bekletmedi bizi 38+4 de geldi 💗

Not: Aslında koskoca bir dokuz aylık macera, yazılacak çok şey vardı. Ama geriye dönük yazmak da kolay şey değil doğrusu.:) O yüzden yazmamı istediklerinizi ve merak ettiklerinizi seve seve cevaplayabilirim.